آلودگی هوا چه تاثیری روی کودکان می گذارد؟
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۷۱۳۱۷
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از سیناپرس، مطالعات جدید محققان نشان می دهد آلودگی هوا در ۸ سال و نیم اول بیشترین تأثیر را بر ارتباطات مغزی در کودکان داشته و در این میان کودکان قبل از پنج سالگی بیشترین تغییرات را در ساختار مغزی خود تجربه کردند.
طی این مطالعه دانشمندان موسسه سلامت جهانی بارسلونا دریافتند که مغز نوزاد در برابر آلودگی هوا نه تنها در دوران بارداری، بلکه در دوران کودکی نیز آسیب پذیر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آن کلر بینتر، محقق ارشد این مطالعه، در رابطه با مساله فوق گفت: جنبه جدید مطالعه حاضر این است که دوره هایی از حساسیت به آلودگی هوا را شناسایی می کند. بر خلاف مطالعات قبلی که در آن داده ها برای سه ماهه بارداری یا سال های کودکی تجزیه و تحلیل می شد، ما قرار گرفتن در معرض را با استفاده از مقیاس زمانی دقیق تر با تجزیه و تحلیل داده ها به صورت ماه به ماه اندازه گیری کردیم. در این مطالعه، ما قرار گرفتن کودکان در معرض آلودگی هوا را از زمان بارداری تا ۸ و نیم سالگی به صورت ماهانه تجزیه و تحلیل کردیم.
در این زمینه بیشتر بخوانید؛
فرسودگی ۹۰ درصدی ناوگان حمل و نقل عمومی
مراقب باشید؛ بروز این بیماری بعد از کرونا افزایش یافت
به گفته محققان میلیاردها اتصال فعال با دستگاههای ماده سفید در مغز وجود دارد که اتصال ساختاری به مناطق مختلف مغز را تضمین می کند. این ماده سفید، نواحی مختلف مغز را به هم متصل کرده و در فرآیندهای شناختی سطح بالاتری مانند یادگیری و حل مسئله درگیر و آن را به یک مکان مشترک برای مطالعه رشد مغز تبدیل می کند.
تحقیقات گذشته تغییرات غیرطبیعی در ساختار ماده سفید را با علائم افسردگی، اضطراب و اختلال طیف اوتیسم مرتبط دانسته است.
در این مطالعه جدید، پژوهشگران دادههای ۳۵۱۵ کودک را که در یک مطالعه جداگانه از هلند ثبت نام کرده بودند، تجزیه و تحلیل کرد. محققان میزان مواجهه هر کودک با سطوح روزانه دی اکسید نیتروژن و ذرات معلق در خانه را در طول بارداری مادرشان و تا زمانی که به سن ۸ و نیم سالگی برسند، برآورد کردند.
در ادامه زمانی که کودکان ۹ تا ۱۲ ساله بودند، برای بررسی اتصالات ساختاری و حجم ساختارهای مختلف مغز، اسکن مغزی ام آر آی انجام دادند.
محققان در پی این مطالعات دریافتند سطوح بالاتر آلودگی هوا با تغییرات در ریزساختارهای ماده سفید در مغز کودکان مرتبط بود. از سوی دیگر به ویژه در دو سال اول زندگی، هر چه کودک بیشتر در معرض ذرات ریز قرار گیرد، اندازه پوتامن در سنین قبل از نوجوانی بزرگتر می شود.
شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله Environmental Pollution منتشر شده است.
منبع: سیناپرسمنبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: آلودگی هوا تجزیه و تحلیل آلودگی هوا ماده سفید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۷۱۳۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت پلاستیک زندهای که خود را تخریب میکند
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، آلودگی پلاستیکی تهدید بزرگی برای محیط زیست و حیات وحش محسوب میشود. همانطور که تلاش میکنیم مشکل را بهتر درک کرده و برای کاهش وابستگی خود به پلاستیک راه حلهایی بیابیم، دانشمندان نیز در حال مقابله با این ماده در ابتداییترین ساختار آن هستند.
اکنون گروهی از پژوهشگران به سرپرستی محققان دانشکده مهندسی و تحقیقات مواد دانشگاه سن دیگو (MRSEC) با موفقیت پلاستیک زندهای را مهندسی کردند که قابلیت کمپوست شدن دارد.
پلی اورتان ترموپلاستیک، به عنوان یک نوع پلاستیک، جای پای محکمی در زندگی روزمره ما دارد. از نظر تجاری، صنایع از آن در تولید کفش، پادری ها، کوسنها و فوم حافظه دار استفاده میکنند.
این دانشمندان میگویند: زمانی که این پلاستیک با هاگ باکتری از نوع «باسیلوس سابتلیس» پر شد، دیدیم وقتی پلی اورتان در پایان چرخه زندگی خود در معرض مواد مغذی موجود در کمپوست قرار میگیرد، شروع به تجزیه میکند. این خاصیت ذاتی این باکتریها است.
برخی از باکتریها قادر به ایجاد هاگ هستند، هاگ یا اسپور مرحله استراحت مقاومت در باکتریها است. هاگها میتوانند در شرایط نامساعد که باکتریها قادر به تحمل آن نیستند، مانند حرارت، سرما، خشکی، مواد شیمیایی، تشعشعات و ... زنده بمانند. هر باکتری فقط یک هاگ میسازد و از هر هاگ یک باکتری بوجود میآید. هاگ ممکن است کروی یا بیضی باشد و اندازه آن بین ۴ تا ۲ میکرون است.
آنها در این پژوهش، توانایی سویههای محدودی از باکتریها را در استفاده از پلی اورتان ترموپلاستیکها به عنوان تنها منبع کربن مورد ارزیابی قرار داده و سپس منبعی که بهترین رشد را داشت برگزیدند.
مهندسی پلاستیک زیست تخریب پذیر
محققان هاگهای باکتری و گلولههای پلاستیکی را در یک اکسترودر پلاستیکی ریختند و آنها را در دمای ۱۳۵ درجه سانتیگراد مخلوط کردند. سپس نوارهای پلاستیکی معمولی از آن ساختند.
هاگها به عنوان یک حالت خفته باکتری و به دلیل برخورداری از یک سپر محافظتی، میتوانند در شرایط سخت مقاومت کنند، با این حال، این محققان یک قدم فراتر رفتند تا آنها را به گونهای مهندسی کنند که در برابر دماهای بالا انعطاف پذیر و مقاوم باشند.
این شیوه که تکامل آزمایشگاهی تطبیقی نام دارد شامل رشد هاگ ها، قرار دادن شان در دمای زیاد برای دورههای زمانی طولانی و امکان جهش طبیعی برای آنها میشود.
دانشمندان پس از تکرار چندین باره این فرآیند، با موفقیت گونه کاملی از این هاگهای باکتریایی را زیست مهندسی کردند. وقتی این هاگها دوباره در محیط کشت فعال میشوند، شروع به تجزیه پلاستیک میکنند.
بیدار شدن هاگها در محیط کمپوست
آنها این پلاستیک زیست تخریب پذیر را در «محیطهای کمپوست فعال و استریل میکروبی» تحت شرایط ایده آل ۳۷ درجه سانتیگراد با رطوبت ۴۴ تا ۵۵ درصد آزمایش کردند. هاگها در داخل این نوارهای پلاستیکی دوباره جوانه زدند و ظرف پنج ماه ۹۰ درصد پلاستیک را تجزیه کردند.
اگر صنعت پلاستیک بخواهد به استفاده از پلاستیک ادامه دهد و اگر وابستگی ما به این مواد همین قدر زیاد باقی بماند، با تولید پلاستیک زیست تخریب پذیر میتوان ضایعات را در مدت زمان بسیار کوتاهی از بین برد.
مجریان این طرح میگویند: آنچه قابل توجه است این است که این ماده جدید حتی بدون حضور میکروبهای اضافی تجزیه میشود و بیشتر این پلاستیکها احتمالا کارشان به محیطهای کمپوست غنی از میکروبها نخواهید کشید؛ بنابراین این توانایی خود تخریبی در محیطی عاری از میکروب باعث میشود فناوری ما همه کارهتر شود. این پلاستیک حتی برای تجزیه زیستی به شرایط مطلوب نیاز ندارد.
نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
انتهای پیام/